Θεματική 2 Κατανόηση καταστάσεων σύγκρουσης και τρόποι διαχείρισής τους
- Να γνωρίσει καλύτερα τους άλλους, τον εαυτό του και τη σχέση,
- Να αναγνωρίσει τις ομοιότητες και τις διαφορές που έχουν τα δύο μέρη,
- Να αναπτύξει στρατηγικές για να αντιμετωπίζει τις συγκρούσεις πιο αποτελεσματικά στο μέλλον και
- Να εντοπίσει πού πρέπει να ενισχυθεί η επικοινωνιακή προσπάθεια και η προσαρμογή.
Ειδικά κατά την εφηβεία, οι συγκρούσεις μπορεί να είναι σημάδι της ανάγκης του εφήβου να δημιουργήσει μια αίσθηση του εαυτού του ή να γίνει αυτόνομος και πιο ανεξάρτητος. Δεδομένου ότι οι διαφωνίες αυξάνονται κατά την εφηβεία, η αποτελεσματική επίλυση μπορεί να παίξει πολύτιμο ρόλο στην ευημερία των νέων.
Η αποτελεσματική επίλυση συγκρούσεων έχει συνδεθεί με χαμηλότερα επίπεδα ψυχολογικών συμπτωμάτων των εφήβων και υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή. Από την άλλη, η αποφυγή των συγκρούσεων μπορεί να έχει επιζήμια αποτελέσματα, καθώς σχετίζεται με μειωμένη ικανοποίηση από τη ζωή και αυξημένα ψυχολογικά συμπτώματα.
Σύμφωνα με το Thomas-Kilmann Conflict Mode Instrument (TKI), έχουν περιγραφεί 5 διαφορετικές μέθοδοι αντιμετώπισης της σύγκρουσης. Αυτοί είναι:
- Συναγωνισμός. Ένα άτομο χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμη δύναμη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, είναι διεκδικητικό και μη συνεργάσιμο.
- Συνεργασία. Ένα άτομο προσπαθεί να βρει μια λύση που να ταιριάζει στις ανάγκες και να ικανοποιεί τις ανησυχίες και των δύο ανθρώπων διερευνώντας σε βάθος τις απόψεις των δύο μερών και την πηγή της σύγκρουσης. Είναι διεκδικητικοί αλλά και συνεργάσιμοι.
- Συμβιβασμός. Ένα άτομο προσπαθεί να φτάσει σε κοινό έδαφος ικανοποιώντας εν μέρει τις ανάγκες και των δύο μερών που εμπλέκονται στη σύγκρουση, χωρίς να εξετάζει την πηγή της σύγκρουσης ή τις διαφορετικές απόψεις.
- Αποφυγή. Ένα άτομο αποφεύγει τη σύγκρουση ή αποσύρεται από αυτήν. Δεν είναι διεκδικητικοί ή συνεργάσιμοι.
- Συμφιλίωση. Ένα άτομο παραμερίζει τις δικές του ανάγκες ή απόψεις και προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του άλλου μέρους. Είναι συνεργάσιμοι, αλλά όχι διεκδικητικοί.